Time flies when you are having fun....

(Waarschuwing: de hierop volgende tekst kan als lang ervaren worden)

Jullie zullen wel denken: Leuk zo'n weblog, maar er komt nooit een berichtje. Tja, daarin kan ik jullie geen ongelijk geven. Onze dagen in Sydney zijn echter voorbij gevlogen. Er was zoveel te zien en te doen dat we onze dagen volledig benut hebben om er op uit te gaan en te genieten. Als we dan 's avonds weer in onze travellodge waren was ik er wel aan toe om te gaan slapen. Ik heb uiteindelijk wel mijn dagboek getypt maar om er een ingekort stuk voor de weblog van te maken is er niet van gekomen. Bovendien hadden we geen internet op onze kamer, dus kon ik ook niet snel even wat plaatsen. Ik heb daarom nu maar besloten gewoon mijn hele dagboek te plaatsen. Het is dus een zeer gedetailleerd verhaal. Maar goed, daar moeten jullie dan maar een beetje doorheen 'scannen'. 

Inmiddels zijn we al in Alice Springs, maar ik zal eerst vertellen wat we allemaal in Sydney beleefd hebben. Alhoewel,  laat ik ter intro even wat eerder beginnen aangezien niet iedereen van jullie daarvan op de hoogte is. Voor onze reis begon heb ik namelijk langere tijd met een zeurende kies rondgelopen. Bij het 5e tandarts bezoek vanwege deze klachten en de mening van inmiddels de derde tandarts, heb ik donderdag 20 september (3 dagen voor vertrek) een wortelkanaalbehandeling ondergaan. De kies bleek toen inderdaad ontstoken, dus ik was blij dat dit tijdig verholpen was. Vrijdagochtend had ik echter nog last en dus heb ik de tandarts gebeld om te vragen of dat normaal was. Ja, dat was niet vreemd. Hij heeft toen besloten zware pijnstillers voor te schrijven, want antibiotica vond hij wat voorbarig. Zo gezegd zo gedaan. In de loop van de dag werden de klachten minder, dus ik dacht dat het daarmee gedaan was. 

Zondag was daar toen de grote dag van vertrek. We hebben eerst in Leek afscheid van Laurens zijn familie genomen en daarna in Drachten van mijn familie. Drie uur 's middags zijn we in onze auto met mijn vader richting Schiphol vertrokken. We kwamen daar om vijf uur aan. We hebben toen afscheid van mijn vader genomen en hij is in onze auto weer vertrokken. Het inchecken verliep allemaal voorspoedig en we zaten om tijd in het vliegtuig dat om 19.10 zou vertrekken. De piloot deed toen echter een mededeling en zei dat we vanwege slecht weer boven Londen en daardoor 'file' om te kunnen landen, we een uur later zouden vertrekken. In Londen hadden we 2 uur overstap tijd, dus met een uur minder hield dat niet over. 
Uiteindelijk vertrokken we om 20.00 Nederlandse tijd. De vlucht verliep soepel behalve dat mijn kies weer flink opspeelde. Was ik ook nog zo stom geweest om mijn pijnstillers in de ruimbagage te doen. Maar goed, een uurtje overleefde ik wel. Om 20.15 Engelse tijd stonden we in Londen aan de gate. We moesten toen met een bus van gate 5 naar gate 3. We moesten toen weer door de tassencontrole en er waren lange rijen. Een douanier liet sommige mensen die een aansluitende vlucht moesten halen een snellere route nemen naar een kortere rij. Wij vroegen of we daar ook langs mochten omdat we ook nog pijnstillers wilden kopen, maar hij zei dat wij zat tijd hadden. Gelukkig stonden voor ons in de rij Australische mensen die het gehoord hadden en van hen mochten we wel voor gaan, want zij vlogen pas een uur later. Van die mevrouw kreeg ik zelfs 2 capsules pijnstillers voor het geval we het niet zouden redden om zelf te kopen. Echt heel aardig. 

Toen we eenmaal langs de controle waren moesten we op zoek naar welke gate we moesten. Dat stond nergens aangegeven. We vroegen het bij de Qantas balie en die man zei dat we op moesten schieten, want hij ging zo dicht. Wij dus rennen. Snel Boots (drogisterij) ingedoken, in 2 minuten pijnstillers gekocht en ondertussen snel uitleg gekregen van hoe je ze moet innemen. Toen doorgerend naar de gate wat nog een heel eind was. Daar waren we precies op tijd. Nog nahijgend van het rennen zaten we gelukkig op tijd in het mega A380 vliegtuig. Toen werd omgeroepen dat we een uur later zouden vertrekken omdat er nog 50 passagiers van andere vluchten ontbraken omdat die vertraagd waren vanwege de slechte weersomstandigheden. Ohhhhhhh.............. alle drukte was dus voor niks geweest. Maar goed, we waren op weg!

De vlucht ging naar mijn idee erg snel. Ik heb nog wat gelezen over onze bestemming, heb filmpjes gekeken over de plaatsen die we gaan bezoeken op het inflight entertainment systeem, heb wat geslapen en tussendoor kregen we de ene snack, maaltijd, drankje, etc. na het andere. Voor ik het wist waren we al 13 uur verder en stonden we in Singapore. 
Daar moesten we het vliegtuig weer uit en na een uurtje wachten mochten we er weer in en vlogen we de laatste 7 uur naar Sydney. 

Daar kwamen we dinsdagmorgen 25 september om 5.15am aan. We namen daar de shuttle bus naar ons hotel. Deze werd bestuurd door een grappige Australische man die ons al heel wat vertelde over wat er allemaal in Sydney te doen is. We waren pas de laatste die afgezet werden, dus hadden meteen een gratis stadstour door Sydney. Om 8.30 waren we bij onze travellodge, maar we mochten pas om 14.00 in onze kamer. Dus bagage in bagageruimte geschoven en op de stad in! Eerst richting het Visitors Centre, maar die bleek pas om 9.30 open te gaan. Toen dus maar op zoek naar een tandarts, want de pijn werd alleen maar erger. Gevraagd in een apotheek, die verwees ons naar een huisarts, want tandartsen waren er volgens haar niet in het centrum. De assistente van de huisarts wist wel een tandarts. Daarheen gelopen. De twee daar werkende tandartsen hadden echter hun enige dag in het jaar dat ze er allebei niet waren zei de receptioniste. Die heeft ons verwezen naar een volgende tandarts en daar meteen voor ons telefonisch een afspraak gemaakt. Daar kon ik 's middags om 14.00 terecht. Tot die tijd zijn we weer naar het Visitors centre gegaan en hebben we informatie ingewonnen. 

Daar hebben we wat foldertjes gepakt. Ik zag ook eentje staan over voorstellingen in het Opera House. Ik bladerde hem door en vroeg aan Laurens wil je hier nog heen? Hij reageerde terughoudend, maar toen ik de bladzijde omsloeg en daar levensgroot Aida stond werd hij opeens enthousiast. Er stond dat de opera Aida deze maand op 22 en 29 september opgevoerd wordt. 22 september was al geweest natuurlijk, dus snel op de reisplanning kijken en waarempel: 29 september is onze laatste avond hier! Snel naar de jongen aan de balie en hij heeft voor ons het Opera House gebeld en wij mochten toen zelf het gesprek voeren. Er waren nog kaarten, maar daarvoor moesten we wel langskomen. Dus meteen maar op naar het Opera House waarbij we ook voor het eerst langs de mooie Harbour Bridge liepen. Er was inderdaad nog plek dus hebben we meteen de kaarten gekocht. Dus zaterdagavond zitten wij bij operavoorstelling Aida in het Opera House! We kunnen het niet geloven!
Daarna hebben we  pizza gegeten in de zon op een terrasje aan Circular Quay met uitzicht op het Opera House en de Harbour bridge. Om 13.00 teruggelopen naar het Visitor Centre. Daar met een meid gesproken die ons veel verteld heeft over de uitjes in Sydney. We willen waarschijnlijk hop-on-hop-off tour doen en Manly beach, Sydney Aquarium, Sydney Wildlife en Sky tower en Skywalk. We konden het alleen niet meer boeken, want het was 13.45 en moeten dus naar de tandarts. We konden echter na de tandarts nog wel boeken, want het Visitor Centre was tot 17.30 geopend.

Bij de tandarts aangekomen moest ik een formulier invullen over mijn medische situatie. Er werd ook gevraagd naar allergien. Ik wist dat ik een s een allergische reactie heb gehad op atibiotica, maar niet welke. Dus daarom mama gebeld terwijl het bij haar nog maar 6 am was. Zij wist het niet zeker meer, maar noemde twee middelen. Die heb ik dus maar ingevuld als waar ik allergisch voor ben. Daarna werden we hartelijk ontvangen door een enthousiaste tandarts. Hij nam uitgebreid de tijd, heeft eerst de situatie met mij doorgesproken en daarna gekeken en een rontgenfoto gemaakt. Hij zei dat het een apart gevormd wortelkanaal is. Hij vermoedde dat er daarom misschien nog ergens een zijkanaaltje zou zitten wat ontstoken kon zijn, maar wat niet op de foto zichtbaar is. Hij heeft uiteindelijk een stukje van de kies afgevijld, zodat er minder druk op komt en verder heeft hij een recept voor een antibioticakuur gegeven, zodat ontsteking wat er nog zit daarmee opgelost wordt. We zijn toen meteen naar de apotheek gelopen en hebben de antibioticakuur opgehaald. 

Daarna zijn we naar ons hotel gelopen, want inmiddels was het 15.00 en dus konden we onze hotelkamer in. We hebben een kamer op de 15e verdieping van de Travellodge in Wynyard. Het is een mooi centraal liggend hotel, waardoor we alles lopend kunnen bereiken. 
In onze kamer aangekomen waren we allebei erg moe. We zijn toen in slaap gevallen en werden pas om 17.20 weer wakker. Te laat voor Visitors Centre waar we uitjes zouden boeken, want die was om 17.30 gesloten. We zijn daarom richting Darling Harbour gelopen en hebben daar rondgekeken. Daar zat het Sealife museum en Australie Wildlife museum waar we graag heen willen. We wilden daar alsnog de kaartjes voor het Sealife museum kopen, maar het was net 19.00 geweest en dus was de kassa net dicht. Last admission was namelijk om 19.00 en het was dan tot 20.00 open.  Ook zat er een Imax theater en allemaal restaurantjes aan de prachtig verlichte haven. Het was er erg mooi. We hebben toen maar broodjes gekocht bij Subway en hebben die  buiten op de trap met uitzicht op Darling Harbour op zitten eten. We zijn daarna doorgelopen door een park met allemaal fonteintjes. Ook kwamen we langs de Chinese garden of Friendship, maar die was dicht omdat er een film opgenomen werd. We kwamen toen uit bij Darling Quarter. Daar zat een McDonalds en een ijscoboer. We hebben allebei twee smaken schepijs gekozen en kregen een hele bak vol! We zijn daarna bij McDonalds gaan zitten en hebben daar geinternet. We hebben online  kaartjes gekocht voor de Skytower+Skywalk en apart een combikaart voor Sealife en Wildelife Australia. Toen was het ook alweer 23.00 en dus zijn we snel teruggelopen naar ons hotel waarbij we onderweg nog in een supermarktje twee flesjes drinken gekocht hebben wat nota bene 9 dollar kostte! Het is hier allemaal erg duur en het geld gaat erdoor als water. Dus dat wordt wel uitkijken de komende dagen.

Woensdag 27 september
9.30 vertrokken met de hop-on-hop-of-bustour door Sydney. Bij central station overgestapt op de Blue line van de hop-on-hop-off bus. We zijn toen bij Bondi beach uitgestapt en naar het strand gelopen. Het was heerlijk weer en we hebben daar lekker in de zon gezeten. Het was heel apart om Bondi beach in het echt te zien na het zo vaak op televisie gezien te hebben. In vergelijking met televisie vond ik het echter wel klein lijken. We hebben ook de lifeguards gezien, de toren en het autootje waarin ze over het strand crossen. Erg grappig om het allemaal in het echt te zien.
Daarna weer vertrokken op de hop-on-hop-off bus en langs Rose Bay en Double Bay gereden. Erg mooi. Daarna weer overgestapt op central station op de Red line. Om 15.00 bij het Powerhouse weer uitgstapt. Daar hebben we bij een kraampje lunch gekocht. Laurens een hotdog en ik een chicken curry pie. Erg lekker. We hebben toen het powerhouse museum bekeken. Dat was in een oude powerhouse centrale. Er was van alles te zien. De ontwikkeling in stoommachines, maar ook oude vliegtuigen de ontwikkeling van de fiets, een Narnia tentoonstelling (dat was de reden waarom Laurens erheen wou) met allemaal rekwisieten uit de film Narnia. 

Om 16.30 zijn we met de bus weer vertrokken richting het beginpunt. Daar kwamen we om 17.30 aan. Het verkeer was erg druk en het schoot niet op. We zijn toen snel naar Sealife gelopen, waar we 18.00 aankwamen. Het was heel mooi en groot met allemaal bijzondere soorten vissen, een mega krab, allerlei koralen en grote tunnels waarbij je onder het water doorliep en grote roggen en haaien over je hoofd heen zag zwemmen. Erg indrukwekkend. Het laatste stukje moesten we snel, want het was zomaar 20.00 en dus sluitingstijd.

We hadden toen inmiddels wel trek en dus zijn we gaan eten bij een Italiaans restaurant in Darling Harbour. Het eten smaakte erg goed en we hadden prachtig uitzicht op de haven. 
We zijn daarna weer naar Darling Quarter gelopen waar we weer een ijsje gekocht hebben en weer geinternet hebben. We hebben even onze e-mai gelezen. Om 23.30 waren we weer bij ons hotel en was het hoog tijd om weer te gaan slapen.

Donderdag 28 september
9.00 zijn we vanaf ons hotel vertrokken richting de Skytower. Onderweg snel nog een danish voor mij en muffin voor Laurens als ontbijt gekocht. 9.30 aankomst bij Skytower. Daar eerst 4D film gezien waarbij we in een zaal stonden waar de grond meetrilde met de film, er water in je gezicht sproeide wanneer er golven in beeld waren en je wind voelde wanneer een papegaai op het scherm rondvloog en er waren bellen wanneer er onderwaterscenes voor waren. Daarna gingen we met de lift naar naar het observatieplatform op de 44e verdieping. We waren daar nog geen 5 minuten en toen werd omgeroepen dat we een formulier moesten komen invullen. Daar stond van alles op dat we akkoord gingen met de risico's en dat we nooit een claim in zouden dienen etc. Daarna moesten we in de 'voorbereidingshoek' gaan zitten. We werden daar ontvangen door Rachel Hage. We moesten alles af doen of vastmaken. Voor je bril kreeg je een zekerheidstouwtje, je horloge moest af, alle spullen moesten uit je broekzakken en je kreeg daarna een speciale overall aan. Daarna kregen we een harnas aan en gingen we naar buiten. Voor het naar buitenstappen werd een metalen greep die aan onze overall zat aan een rail gekoppeld. Zo liepen we allemaal achter elkaar langs de rail naar buiten. Het uitzicht was erg mooi en Rachel vertelde van alles over wat we zagen. Daarna heeft ze foto's van ons gemaakt, want zelf mocht je je fototoestel ook niet mee naar buiten nemen. Toen we weer binnenkwamen hebben we onze foto's gekocht. Om 12.30 stonden we weer buiten. We zijn toen even Hyde Park ingelopen. Daarna zijn we richting ons hotel gelopen en hebben we onderweg postzegels gekocht en zijn we langs de supermarkt gegaan waar we drinken, koekjes en fruit gekocht hebben.

Om 13.30 waren we weer bij ons hotel. We hebben toen op internet gekeken hoe laat de veerboot naar Manly ging, want daar wilden we 's middags naartoe. De veerboot elk half uur te gaan. Dus die van 15.00 leek ons een goed idee. Ondertussen heb ik ook even de operahouse tour opgezocht. Die kunnen we nog reserveren voor a.s. zaterdag. We zijn toen richting de ferry gelopen. Het was echter inmiddels helemaal bewolkt geworden en we vonden het daarom zonde om nu de ferry te nemen, want dan zag het opera house er vanaf het water niet zo mooi uit als wanneer het zonnig is en bovendien was het strand aan Manly dan ook minder aangenaam. We hebben daarom toen besloten zaterdag naar Manly te gaan. We zijn toen weer teruggelopen naar Hyde Park waar we het Anzac Memorial ter ere van de gevallen soldaten bekeken hebben. Daarna zijn we naar het Victoria building gelopen en hebben we die bekeken. Vervolgens zijn we snel doorgelopen naar het Australia Wildlife museum. We hebben besloten daar vandaag maar naar toe te gaan. We waren daar om 16.15. We hebben daar rondgekeken. Er waren schattige koala beertjes, kleine kangoeroes, een hele grote zoutwaterkrokodil genaamd Rex, een wombat, oppossums en nog vele andere dieren. We zijn nog bij het praatje geweest bij Koala encounters en nog bij het praatje over Rex de krokodil. Om 18.00 ging het museum dicht en stonden we weer buiten. We hebben toen een broodje gegeten bij Subway en daarna hebben we nog wat geshopt in Pitt street. 
Om 21.00 gingen de winkels dicht en zijn we terug gegaan naar ons hotel. Na een verfrissende douche ben ik toen gaan slapen, want het was weer een dag met veel indrukken.

Vrijdag 29 september 2012
6.00 wekker gezet en nog even getypt. 7.00 naar beneden en achter de computer de Opera house tour gereserveerd. Om 7.20 stonden we buiten wat de ophaal tijd was voor de Blue Mountains tour. Laurens heeft nog snel broodjes gehaald bij Star Bucks die naast ons hotel zit. Het busje kwam er toen ook al aan. De buschauffeuse heette Rae en er waren nog twee andere passagiers. Een ouder Iers echtpaar genaamd David en Ann. Zij waren zes weken bij hun dochter in de buurt van Manly op bezoek, want zij was getrouwd met een Australier en had 3 maanden geleden een baby gekregen.
We vertrokken in westelijke richting de stad uit en kwamen rond 9.20 aan bij het eerste uitkijkpunt Flat Rock. Het waaide daar gigantisch hard. Zelf zo hard dat we Ann overeind moesten houden want zij was vanwege artritis niet zo goed ter been en liep daaorm met een stok. We zijn toen maar weer snel vertrokken. 

Om 9.50 kwamen we toen bij Echo point. We gingen daar eerst naar binnen voor een aboriginal show. We kregen eerst uitleg van een half blanke half aboriginal man genaamd Chris. Daarna zou de demonstratie van aboriginal dansers beginnen, maar het ging niet door, want een van de zonen van een aboriginal was op walk about gegaan en daarbij omgekomen. Ze hadden daarom logischerwijs geen zin om te dansen. We zijn toen naar buiten gelopen en hebben vanaf Echo point de Three Sisters bekeken. Erg mooi.

Om 11.20 vertrokken we weer en om 11.30 hebben we in het plaatsje Leura met z'n allen geluncht. Het smaakte goed. Na de lunch mochten we zelf nog wat rondlopen in het dorp. We zijn de hoofdstraat door gelopen, naar de candy store geweest waar ik een kaartje van de Blue Mountains gekocht heb en we hebben nog een antique store bekeken met heel veel theepotten en andere spulletjes. Om 12.40 vertrokken we weer. We zijn toen naar nog een uitkijkpunt gegaan met een waterval. Erg mooi.
Daarna gingen we al rijdend op zoek naar kangoeroes, maar die zijn we helaas niet tegengekomen. Om 16.45 waren we toen weer terug in Sydney. Wij zijn toen met David en Ann uitgestapt in Circular Quay. 

We zijn toen naar het Custom house gelopen. In de hal daarvan bestond de vloer uit grote glazen platen. Daaronder zat een hele grote maquette van de stad Sydney. Erg mooi om te zien. Rae had ons daarop geattendeerd en dus zijn we daar even wezen kijken. 
We zijn daarna naar het Opera House gelopen en hebben daar mooie foto's gemaakt van het Opera house en de Harbour Bridge in de schemering. Er was ook een trouwerij gaande van mensen die op het balkon van het Opera house trouwden met uitzicht op de Harbour Bridge. Even later kwamen die ook voor het Opera House foto's maken en hebben we daar even naar staan kijken. Niet veel later begon het te regenen en zijn we onder de overdekte walkway van het opera house naar McDonald's gelopen en hebben we daar gegeten. Toen we daar uitkwamen regende het nog steeds en dus hebben we geschuild op de trappen van een hotel naast Starbucks. Laurens had daar ook nog bereik met zijn Iphone en dus heeft hij zijn e-mail gelezen. Ondertussen begon het nog harder te hozen. Na nog wat gewacht te hebben minderde het gelukkig. We zijn  toen teruggelopen naar het hotel. We hebben toen met de hand even wat kleren gewassen en zijn toen gaan slapen. 

Zaterdag 30 september 2012
Om 9.15 zijn we richting het Opera House gelopen. Daar gingen we de Opera House tour doen die om 10.00 begon en waarvoor we ruim op tijd aanwezig moesten zijn, anders mochten we niet meer mee. We waren er 9.40 en hebben toen onze kaartjes bij het loket opgehaald die we online besteld hadden. Om 10.00 stonden we klaar op het verzamelpunt voor de tour. We werden opgehaald door een druk klein mannetje. We kregen van hem allemaal een koptelefoon waardoor we hem konden verstaan. Hij zei dat we mazzel hadden want wij waren de laatste tour van de dag die alle zalen kon bekijken. Het was namelijk een dag met vele voorstellingen en vanwege de voorbereidingen daarvoor zouden de rest van de dag meerdere zalen niet toegankelijk zijn. We gingen toen naar binnen en bekeken eerst de studio en de 'kleinere' zalen. Daarna kwamen we in de grootste zaal. Het zag er prachtig uit. Er zat ook nog een heel groot pijporgel in, maar die was afgedekt omdat hij op het moment niet gebruikt wordt, maar er worden wel regelmatig concerten op gegeven. Daarna bekeken we de op een na grootste zaal waar wij vanavond ook zitten. Die zaal is alleen geschikt voor opera. Op het toneel waren heel veel jonge mannen druk bezig een decor op te bouwen voor de opera die 's middags opgevoerd werd. Er moest zelfs een hele waterbak in het podium gebouwd en gevuld worden. Ik weet niet meer precies welke opera het was. Volgens mij iets van Puccini. Na die voorstelling moest het water er weer uitgepompt worden en moet het toneel omgebouwd worden voor de opera Aida die 's avonds opgevoerd wordt. Erg veel werk dus. Om 11.00 was de tour afgelopen. 

Daarna zijn we door de mooie botanical gardens naar het uitzichtpunt gelopen waar vandaan je prachtig uitzicht hebt op het opera house met daarachter de Harbour Bridge. Het enige punt vanwaar je ze allebei in 1 shot kunt zien. Het waaide daar heel hard. Er kwam ook net een bus vol Japanners aan. Dat verstoorde wel de rust, maar zij  konden wel mooi even een foto van ons samen maken met het opera house en de harbour bridge op de achtergrond. 

Daarna zijn we weer teruggelopen. Het laatste stukje moesten we snel, want we wilden de ferry van 14.30 naar Manly halen. 2 minuten voor 14.30 ging de toegang dicht. Er stond ook nog een rij voor het loket. Gelukkig schoot het op en om 14.23 hebben we ons kaartje gekocht en zijn we snel de ferry opgelopen. Laurens ging binnen zitten, maar ik heb heerlijk buiten gezeten in het zonnetje met het uitzicht op het Opera House waar we langs voeren. Om 15.00 kwamen we op Manly aan. We zijn daar over het strandje naast de aanlegplaats van de ferry gelopen. We vonden het zand wel vies en we vonden het erg klein. We zijn toen naar het visitors centre gelopen. Daar hoorden we dat Manly beach aan de andere kant van het centrum ligt. Ze vertelde dat er bovendien 3 dagen een jazz festival is, dus dat we dat meteen mooi mee konden pikken. We zijn toen door het winkelcentrum gelopen. Halverwege was een tent waar jazz gespeeld werd. Daar hebben we even gekeken. Aan het einde van de winkelstraat was een groot podium waar een grote jazz groep uit Japan aan het optreden was. Daar hebben we een tijdje staan luisteren en kijken. Erg mooi. Toen hun optreden afgelopen was zijn we doorgelopen het echte Manly strand op. Daar zagen we ook de van televisie bekende rood/gele lifeguards. Ik ben even lekker met mijn voeten in het water geweest. Heerlijk. Om 16.45 hebben we de ferry weer terug genomen. Het begon toen net mooi te schemeren met een rode gloed in de lucht. Dat gaf een prachtige aanblik op het Opera House en de Harbour Bridge. Om 17.15 kwamen we weer aan in Circulair Quay haven. We zijn toen naar ons hotel gelopen waar we ons gedoucht en omgekleed hebben. Om 18.15 zijn we richting het Opera House gelopen. We moesten daar om 19.00 zijn en dus hadden we jammergenoeg geen tijd meer om uit eten te gaan. We hebben toen fish and chips gehaald in Circulair Quay. Deze hebben we meegenomen en we zijn toen om een bankje met uitzicht op de Harbour Bridge gaan zitten en hebben het daar opgegeten. Dat maak je niet vaak mee eten met zo'n magistraal uitzicht op de verlichte Harbour Bridge. 

Toen we het op hadden zijn we naar het Opera house gelopen. Na onze jassen bij de garderobe afgegeven te hebben zijn we de zaal ingegaan. We hadden erg mooie plekken precies in het midden van de rij. De voorstelling was erg indrukwekkend. De zang was in het Italiaans. De Engelse vertaling werd erboven weergegeven. Het zang en akoestiek waren prachtig en de kostuums schitterend. Allemaal bewerkt met goud en glinsterend. Het ging over een prinses die een slavin uit ...... (het land weet ik niet meer) had. De prinses was verliefd op de aanvoerder van het leger, maar hij was verliefd op haar slavin en de slavin ook op hem. Hij moest echter ter strijde trekken tegen haar land. Daardoor stond de slavin in tweestrijd omdat ze niet wist wie zijn kant ze moest kiezen. Hij overwon, maar de slavin haar vader kwam daarbij om. Als dank voor de overwinning gaf de koning echter zijn dochter de prinses aan de legeraanvoerder. Zij kwam er echter achter dat hij niet verliefd om haar was, maar op haar slavin. Als straf daarvoor werd hij levend begraven, maar zonder dat iemand het wist had Aida, de slavin, zich bij hem laten begraven. Ze stierven toen samen terwijl de prinses kapot was van verdriet. Ondanks het tragische einde was het een erg mooie opera. Om 23.15 was het afgelopen.

Weer terug in ons hotel hebben we de shuttle bus voor de volgende ochtend besteld. Op het kaartje stond dat je de shuttle uiterlijk 3 uur voor de gewenste tijd geboekt moest hebben en dat ze 24 uur per dag bereikbaar waren. Toen we belden kregen we echter een voicemail. Deze hebben we maar ingesproken in de hoop dat het goedkomt. We hebben daarna de laatste dingetjes ingepakt en zijn gaan slapen. Helaas zat daarmee onze tijd in Sydney er alweer op, maar we kijken wel terug op schitterende dagen, met heerlijk weer (zo'n 20-25 graden gemiddeld) en een mooie stad met vriendelijke mensen.